Van Gemeentepolitie Amsterdam tot Regiopolitie Amsterdam-Amstelland

 Van Gemeentepolitie Amsterdam tot Regiopolitie Amsterdam-Amstelland

 











Nadat ik in maart 1971 gesolliciteerd, door de molen gehaald te zijn, werd ik in augustus 1971 als burger-chauffeur te werk gesteld. Dat betekende dat je alle voor-komende chauffeurs-werkzaamheden diende uit te voeren. Van kraanwagenwerk tot het rijden voor de collega's van de recherche en korpsleiding. Voldoende afwisseling dus. Je wist niet van te voren welke werkzaamheden uitgevoerd diende te worden. Je ging zelfs letterlijk en figuurlijk wel eens met de muziek mee. Binnen de gemeentepolitie was de Amsterdamse Politie Kapel. Dit waren muziekanten met een conservatorium opleiding, aangesteld in een politierang, welke o.m. bij officiele gebeurtenissen aantraden en muziek speelden. Bekend waren de optredens op het pleintje binnen het Amsterdams Historisch Museum aan de Nieuwezijds Voorburgwal. Ook traden zij op in de voormalige ronde Lutersekerk, nu het Sonestahotel. Er werden ook menige opnames gemaakt die op LP's zijn verschenen.

 

Iets wat er in die jaren ook uitsprong, was het bevorderen van de medezeggenschap binnen de politieorganisatie. Werkoverleg, medezeggenschap etc. werden in die jaren steeds sterker. Komende uit een toch wel rood nest, had ik me bij de afdeling Amsterdam van de Nederlandse Politiebond aangemeld. Ik werd naar vorengeschoven om de groep chauffeurs binnen het overleg te vertegenwoordigen. Eerstens in de Provinciale Raad voor bijzondere groepen. Binnen de politieorganisatie waren verschillende groeperingen werkzaam. De executieve personeelsleden vielen onder het rijksreglement en de niet-executieven onder het ambtenaren reglement Amsterdam. Dus verschillende rechts-posities. Vervolgens kwam er in het afdelingsbestuur NPB een vacature en werd ik – door grote steun van de burgerchauffeurs – gekozen om hierin zitting te nemen. 

 Een aantal aspecten van die periode zijn de grote stakingsacties van de politie, de demonstratie met een optocht naar het stadhuis, in verband met de mogelijke overdracht van de wegsleepafdeling van de politie naar Dienst Parkeer Beheer van de gemeente Amsterdam. Overleg met de toemalige wethouder Verkeer heeft er uiteindelijk toegeleid dat de Dienst Parkeer Beheer een eigen sleepafdeling kreeg, met eigen chauffeurs en kraanwagens.

 

 

En de helaas – achteraf – niet terug te draaien opheffing van de verkeersassistentes binnen de Verkeerspolitie. Het laatste heeft nog geleid in het plaatsen van een artikel – met foto – in een van de weekbladen van Amsterdam. 

Het overleg met de korpsleiding vond ook gescheiden plaats. Voor de executieven was het de Dienst-commissie en voor het gemeentepersoneel de Medezeggenschapscommissie. Ik heb ook het voorrecht gehad om jarenlang – als vrijgestelde – de functie van secretaris van de medezeggenschapscommissie te kunnen opereren.  

Zitting hebbenin het afdelingsbestuur kent ook z'n verassende momenten. Een van deze momenten is geweest het aktie voeren voor de studenten op de opleidingsschool aan de Sloterweg. De wijkagenten hadden een ludieke aktie bedacht om aandacht te vragen voor de salariering van de aspiranten aan de Regionale Opleidingsschool. Daarvoor waren benodigd een tweetal fietsen, geen gewone fietsen, maar super tendems. Eén voor vijf personen en één voor vier personen. En dan een route door de provincie Noord-Holland. Daarbij diende dan ook diverse grote gemeentepolitiekorpsen te worden aangedaan. Zo gezegd, zo gedaan. Tot in de kop van Noord-Holland werd er door de wijkagenten de afstanden afgelegd. 

In die periode heb mij ook kunnen inzetten voor het afdelingsbestuur van de F.N.V. - Amsterdam. In die periode is aan het promotie-team F.N.V. meer inhoud gegeven. Het bezoeken van braderien voor het werven van nieuwe leden, inzet bij de verkiezingen van de 2e kamer waar de actiepunten van het F.N.V. naar voren werden gebracht, vormde meer regel dan incidenteel optreden.

Mede door de invoering van de eenduidige rechtspositie, werden de Dienst- en Medezeggenschaps- commissie in één orgaan ondergebracht. En daarmee was ook de opheffing een feit. Het gemeentepersoneel vielen, samen met het executief personeel, onder het B.B.R.A. en was de noodzaak voor een scheiden overleg vorm niet langer aan de orde. 

Kort na deze periode werd ook de gemeentepolitie in een regiovorm gegoten.

Terug op de werkvloer, wilde ik niet meer mijn werkzaamheden bij het bureau Vervoermiddelen (kraanwagenafdeling) voortzetten. Het verrichten van onregelmatige diensten hadden inmiddels z'n tol gevergd. Ik werd als administratieve kracht geplaatst aan het Bureau Raampoort.

Na verloop vond ik mijn weg naar de CAVO van de Verkeerspolitie aan het bureau Kattenburg. In dit gebouw vond jaren later de opnames van Baantjer plaats. Het is dan leuk om te zien dat de kamers in de opnames nog hetzelfde zijn gebleven als tijdens het gebruik als politiebureau.

Bureau Kattenburg, ten tijde dat het nog een politiebureau was.

Ook hier vandaan werden er - noem het maar - evenementen georganiseerd. Rond 1990 werd de Wet Mulder geïntroduceerd. Om deze wet bekend te maken aan de Nederlandse bevolking werd besloten dat een team met een oude Engelse dubbeldekker bus het land in moest gaan. Gezocht werd naar mogelijkheid om de eventuele locatie met iets anders op te vullen. Dat "iets anders" werd gevonden in een reusachtige parasol. 10 meter in diameter. Deze werd vervoerd in een vrachtauto. Aan mij de eer, vanwege het feit dat ik bij bureau Vervoermiddelen heb gewerkt, om deze vrachtauto te besturen. We zijn met de karavaan o.m. in Sneek, Maastricht, Leeuwarden, de Efteling en Groningen geweest. Slotmanifestatie was in Rotterdam. Daar hebben we in Euromast een diner aangeboden gekregen. Helemaal bovenin.

Zo zijn er nog verschillende momenten die ik heb meegemaakt. Zo werd ik gebeld met de vraag of ik in Alkmaar aan een festijn wilde meedoen. Het moest echter wel in uniform en wat voor een uniform. In Apeldoorn zit de opslag van het Politiemuseum. Daar hebben ze oude uniformen die gebruikt mochten worden voor dit festijn. Leuke dingen moet je nooit afslaan. Zo gezegt, zo gedaan. Een weekend te gast bij de Regio Noord-Holland-Noord.

 Het festijn Alckmaria in Alkmaar (Kaeskoppenstad)

De jaren voor mijn pensionering heb ik gesleten bij de afdeling Verkeers Handhavings Team.

Samen met de rest van het team hielden wij ons bezig met verkeerscontroles, snelheidscontroles met radar en laserguns.

Terugkijkend heb ik me altijd aangenaam kunnen vermaken binnen de dienst. 40 jaar door diverse geledingen te mogen lopen geeft een bevredigend gevoel. Veel is er in die jaren veranderd. We noemen dat de vooruitgang, maar of het een verbetering inhoud. Wie het weet mag het zeggen.

Ik, in ieder geval, hoef me daarover niet meer druk over te maken.