zondag 23 oktober 2011

Mijn jeugd in Amsterdam - Technische School Patrimonium

LTS Patrimonium

Weer een fase afgesloten. De voortgezette opleiding werd de 2e Christelijke Lagere Technische School "Patrimonium".
Het toelatingsexamen moest ik doen aan de 1e Christelijke Lagere Technische "Patrimonium" aan de Wibautstraat.


De lokaties van de 2e Christelijke Lagere Technische School waren verspreid over het oostelijke stadsgedeelte van Amsterdam.
- Nwe Herengracht:
- Valckenierstraat;
- Lepelstraat, deze lokatie werd opgeofferd aan de aanleg van de metro in de Weesperstraat. De nieuwe lokatie werd de 1e Jan Steenstraat.

Lokatie Nieuwe Herengracht
De Nieuwe Herengracht werd voornamelijk gebruikt voor de theorielessen. Zo werden we ingewijd in de geheimen van de stoommachines. De docent - zijn naam ben ik helaas vergeten - leek in mijn ogen een pensioneerde stoker. Hij gedroeg zich dan ook als iemand van de werkvloer. In de hoek van het lokaal stond een vuilnisbak en die gebruikte hij als doelwit voor z'n pruimtabak. Met een mooie boog spuwde hij z'n speeksel in de bak. We hebben eigenlijk nooit geapplaudisseerd. Een andere docent trachtte ons de beginselen van de Nederlandse taal bij te brengen, echter er was één maar; hij kon geen orde houden. Later zou ik begrijpen dat het beroep van docent niet zo eenvoudig is. Als ik daar aan denk krijg ik nog steeds spijt van het "pesten". Op een dag, het was erg mooi weer en het lokaal waar we zaten was op de bovenste verdieping in een soort serre-achtige zaal, werd de reactie van docent getest op het gebruik van stinkbommetjes. Het stinkbommetje deed z'n werd en de docent had onmiddellijk het plan opgevat om plaats te nemen - in de gang achter de deur met een glazen raam. Zodoende kon hij ons zien hoe of ons gedrag was in de ondraaglijke stank. Later bleek dat hij, als hij zag dat een der leerlingen er de pret van de stinkbommetjes inzag, deze terstond uit de klas verwijderde. Waarschijnlijk heb ik de lol van dit fenomeen ingezien, want ik was de eerste die de klas uit mocht vanwege de pret die ik had in het gebruik van dit middel. Bevrijd van die smerige lucht, was ik de docent dankbaar de klas te mogen verlaten. Wat het gevolg was van deze actie is niet meer terug te vinden in mijn herinnering.

Lokatie Valckenierstraat
De Valckenierstraat werd voornamelijk gebruikt voor de praktijklessen. Houtbewerken, plaatwerken, smeden etc. Op Schoolbank.nl werd ik weer herinnerd aan de docent die ons de techniek van het smeden bij bracht. Meester Versteegh. Een wandelende klerenkast met handen waarin mijn handen in verzopen. Als ik er aan denk voel ik nog zijn hand op en bijna in mijn schouder bij het maken of heet het proberen van een creatie van metaal. Een stuk staal dat de vorm moest krijgen van een beitel. Hij pakte de tang uit mijn handen, liet het vuur tot een ware hoogoven komen. Het staal was roodgloeiend, sloeg het staal op het aambeeld en met een paar klappen leek het bijna op het gewenste eindproduct. "Zo doe je dat, jongen." bromde hij dan en zocht daarna een ander slachtoffer.
Plaatwerken vond ik wel leuk, alleen het lassen van dikke platen leverde meer gaten op dan dat de bedoeling was. Gek genoeg ging het beter met dun plaatwerk.

Lokatie 1e Jan Steenstraat.
De open vlakte voor de school was het gebouw van de Melkunie. Wat ik me van de Lepelstraat nog kan herinneren, was metaal bewerken. Een blokje ijzer vlak en haaks vijlen. Dan leek het vlak, maar was het niet haaks. Leek het haaks was het weer niet vlak. Maar ja, je was bezig. Een ellelange geschiedenis. Ik was niet in de wieg gelegd voor het vijlen van een stukje metaal.

Na de verhuizing van de Lepelstraat naar de 1e Jan Steenstraat, was Automobieltechniek de hoofdzaak van de opleiding. Het vak technisch tekenen vond plaats op - ik zou haast zeggen op zolder - de bovenste verdieping. De docent vond dat naast de intensieve studie de geest ook wel eens de vrije hand mocht hebben. Bij het verlaten van het lokaal zei hij altijd: "Jongens, ik moet even weg, wat jullie in die tussentijd doen maakt mij niet veel uit. Echter als het een rotzooitje wordt, ruimen jullie dat wel op." Het gevolg was dat er gekeet werd, maar bij zijn terugkomst de rommel wel was opgeruimd.

Een traditie op de technische school was dat de leerlingen met een goed eindrapportcijfers werden uitgenodigd voor een week naar Groot Brittanie. Er werd echter wel een voowaarde aan verbonden. Voor het zakgeld dient gewerkt te worden. Ik was een van de gelukkigen die mee mocht op deze - voor mij de eerste - grote reis. Allerlei klusjes werkte mee om mijn zakgeld op peil te brengen. Van autowassen van de docenten tot het helpen met het inrichten van een magazijn in Amersfoort brachtte voldoen penny's in my pocket.
Op een vrijdag stapte we op de boottrein naar Hoek van Holland. Aan boord vonden we ons slaapkwartier in een grote zaal beneden deks. Aangekomen in Harwich namen we de trein naar Londen. Vlakbij Clapham Common was een jeugdhotel waar wij werden ondergebracht. Wat ik me daarvan herinner was dat vanuit het raam een politiebureau was te zien. Zondagmiddag werden we bij gastouders ondergebracht. De vader van de familie waar ik werd ondegebracht bleek een taxi-chauffeur te zijn in Londen. Ik heb nog een ritje in een London Cabby mogen meemaken. Maandagmorgen reisde we af naar de school waarmee het uitwisselingsprogramma onderhouden werd. Daarna in een bus onderweg naar Surrey. In een klein plaatsje - Ewhurst - was een schoolkamp: "Sayers Croft".
 

















De 'dormentories' waren onze slaapplaatsen, een grote slaapzaal. Omdat het schoolweekje onder viel in leerplichtwet, moesten we in een klaslokaal plaatsnemen om de instructies en later de uitwerkingen van de dag door te nemen.
Tal van activiteiten werden er in de resterende tijd gestopt. Veel wandelingen in de omgeving: o.m. Cranleigh, Guildford, een dagje bij olie-raffinaderij van BP, een bezoek aan H.M.S. Victory in Portmouth aan de Britse zuidkust.
 


















Van de deelnemers heb ik nog een lijst van namen:
R. Ran - T. Westdorp - K. Witte - J. Brinkman - H. Driehuis - D. Leijenaar - D. Nederveen - T. Tollenaar - J. Croese - R. de Gelder - E. Goede - J. de Groot - F. Hardevelt - J. Jaasma - L. Ossebaar - H. de la Chambre - J. Pijlman - J. v.d. Raamsdonk - W. v. Rekum - K. Snieder - H. Kuyt - J. Prins - R. Beek

Van de docenten (reisleiders): G. Rootert - B. Ockhuysen(plaatwerken) - F.K. Soetens
Mochten er bekende namen in voorkomen, dan graag even een berichtje. Mogelijk dat er nog eens reünie uit voort kan komen. Foto's van ons reis zijn ook van harte welkom.
De technische school werd afgesloten met een getuigschrift.












3 opmerkingen:

  1. Peter, ik heb op de 2e CHR techniche school Patrimonium in de Dr. Jan van Bremenstraat gezeten van 1966 - 1970. Die docent met de pruimtabak, was dat een kale man met bril. Een klein kordaat ventje. Als hij het was heette hij van Heun. Ik had hem voor metaalbewerken in klas M2E. De man had inderdaad iets van een stoker en was niet bang voor een aanvaring. Hij was bokser geweest in zijn jonge jaren. Ik kon prima met hem opschieten. Meneer Ockhuizen (als het dezelfde is, kleine man met donker haar) ken ik alleen maar van muziekles.
    Leuke herinneringen overigens.

    Groet,


    Okko Steensma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Peter, ik heb ook nog een reactie op dhr Soetens. Van hem kreeg ik ooit een klap met de passer op mijn achterste. Hij had mij hier al een aantal malen voor gewaarschuwd maar ik was hardleers. Ik bleef maar praten en lachen met de persoon achter me. En toen moest ik voor de klas komen en ontving een harde klap met het houten apparaat. Ik kon er eigenlijk alleen maar om lachen.

    Meneer Versteeg was mijn klasseleraar in M3A. Van hem kreeg ik plaatwerk en constructie bankwerken, lassen, etc. Versteeg was ook koster van de Opgang kerk. Hij heeft ooit de bronskleurige letters 'DE OPGANG'gemaakt, De letters hingen aan de voorkant van de kerk aan het Tussenmeer in Amsterdam Osdorp. Versteeg heeft er ook voor gezorgd dat er een scheidingswand kwam tussen het oorspronkelijk open plaatwerk- en constructiebankwerk lokaal. Hij had (grote) gouden handen.

    Meer verhalen over mijn tijd bij Patrimonium kun je lezen in het GEHEUGENVANWEST.NL.

    Groet,

    Okko Steensma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat leuke herinneringen. Ik weet nog dat je er een verslag van moest maken. Het beste verslag kreeg een prijs. Het verslag heb ik nog met tekeningen en tickets, e.d. Om de prijs te betalen heb ik trappenhuizen schoongemaakt, ik dacht bij de leraar van fijnmetaalbewerken (Aarts?). Ik heb nog wel eens contact met Eric Goede. Hij kwam altijd op de fiets uit Landsmeer. Eric is uiteindelijk kunstenaar geworden, vooral bronzen stijlfiguren.
    Kortom leuke herinnering.
    Groet
    Leo Ossebaar uit Oosterhout

    BeantwoordenVerwijderen